Skip to main content

Posts

Showing posts from January, 2009

BALENTAYMS EDITION

UNTITLED Our hearts often beat for the wrong person, They love for what seems to be no good reason, No matter what we do, we can't make a lie of what is true We fall, We love but why? We don't even have a single clue Back then I've always been taught Death is nothing for those who loved and fought Love then to me was always a wonderful thought You came, You smiled and I knew it was love that you brought I felt a bit odd and somewhat crazy, My heart beat tripled as if it was in a hurry It was Christmas in June, Everyday seemed to be so merry Sunlight never felt so warm, I had no idea that love too can end in tragedy Looking back, I may have loved you too much too soon Because now,I feel sad and as blue as the moon Nothing seems to make me smile, not even a funny cartoon I felt as though, the flowers never even bloomed Now I feel I can dive in front of a fighting platoon My heart now is nothing but an empty room All i wished for was to be your only groom Why did everything en

Tula ng Isang Tulala

Sa bawat gabing dumarating, Hindi ko maiwasan umiling, Para akong isang taong may tuliling, Nababaliw Sapagkat Hindi Kita Kapiling Bakit hanggang ngayon hindi makuhang tanggapin, Ako ay mahalin--hindi mo kayang gawin, Bakit ang puso'y hindi na lang sa akin ay bawiin, Sakit Lagi naman nitong pasanin, Ano nga bang dapat kong gawin? Pag-ibig mo ay sadyang hindi para sa akin, Kay tagal na rin ako naghintay, Sa huli ako eto pa rin at nalulumbay Tadhana ko ba ang masaktan? Ikaw ba ay dumaan lang para lang ako ay turuan? Sana'y hindi mo lang akong guston paglaruan, Mahal kita, ito lang ang aking kasalanan. Pagpasensyahan na ang tulang aking naisulat kagabi bago ako ay matulog, Hindi ako makapag-post ng maayos, at makapasyal sa ibang blog. Busy ako sa aking project! lols! Quick post lang. I am out!

The Rise of The Dead

PERSPEKTIB IS BACK ON BUSINESS... WOULD YOU BELIEVE IT? Kahit isang kalokohan tulad ng blog ko may Second Chance! BUO NA ULIT ANG PERSPEKTIB!!! YaHOo! YahOo! Marami man nawalang kung anu-anong anik-anik, eto ang Self-Proclaimed cutest blogger in Town ay nagbabalik! Linksters, Alert me if again you don't see your blog. 5 Blogging Tips for Dummies (Ahem...) 1. Kung gusto mong gumanda ang blog lay-out mo at pakiramdam mo masyado siyang magulo at nais mo siyang i-organize ng unti pero ang alam mo lang ay mag-friendster. Huwag ka na magtangka. 2. Hindi porket kasama sa resume mo ang minsan maging TECH SUPPORT para sa ISP ay kayang-kaya mo na ang ENCODING. Tandaan, iba ang mundo ng ISP's at Blogging. 3. Hindi dahil sa wala kang mood magsulat ay dapat mong mapag-isipan kalikutin ang nananahimik mo ng blog. Tanggapin na kahit ang isang nagpapanggap na writer ay nagkakaroon din ng "Writer's Block" 4. Hindi magandang outlet ang pakialaman ang blog dahil lang sa gulong-gulo

The "EYE"...It all Started With This

Photos Taken: April 10-17 2005 Location: Flint, Michigan U.S.A Camera: Sony Cybershot DSC-P41 The Very First Picture I took using a Digital Camera and reason why my host mom told me I have the "EYE"

A Day at the Bay

Photos Taken: January 2, 2007 Location: Manila Bay, Manila Philippines Camera: Fuji FinePix s7000

Hook

Isa sa magandang bagay ng pagkakaroon ng bata sa bahay ay ang pagkakataon muling maging bata. Kagabi, muli kong pinanood ang pelikulang "HOOK" kasama ang aking apat na taong pamangkin na si Joshua. Muli na naman akong napunta sa Neverland at kasabay ni Peter, muli na naman lumipad ang aking isipan. Bagets na bagets pa ako ng una kong mapanuod ang movie pero sariwang-sariwa pa sa isip ko ang pangarap na nabuo matapos kong mapanuod iyon. Tulad ng maraming bata at maging ng ilang-isip bata, minsan ko rin ninais makalipad. Minsan ko rin pinangarap maramdaman ang hangin habang lumulutang ang iyong katawan patungo sa dulo ng mundo na tila walang katapusan. Ngunit, masasabing tulad ni Peter sa pelikula, nadala rin ako ng bilis ng panahon at ako rin ay nakalimot. Iba na ang dating sa akin ng pelikula ng panoorin ko ito kagabi. Sa halip na muli akong mangarap lumipad ay bigla akong nangarap muling maging bata. Marahil kasing imposible ng paglipad ang pangarap ko na muling maging bata

pa-CUTE GUYS WEAR PINK

fBilang Public Service, nakaisip ako ibahagi ang aking nalalaman sa art ng PHOTOGRAPHY at para sa unang paksa ay magbibigay ako ng ilang Quick Tips para sa isang magandang self-portrait na usong-uso ngayon at madalas natin makita sa internet lalo na sa mga social networking sites tulad ng FRIENDSTER, FACEBOOK, MULTIPLY at PERSPEKTIB. Eto, pagpasensyahan niyo na, ito lang ang alam ko.

What are you Jueteng For?

At the wake of Barack Obama's Inauguration which presented to the world a promise of change. I can't help but be reminded that just about 8 years ago to this day--a suppposed change also took place in the Philippines. I was born in the year 1987, just a year after what many considers a miracle. The world famed event that toppled one of the world's longest dictatorship of Ferdinand Marcos. The "Bloodless" EDSA Revolution more aptly called "The People Power Revolution". It was an event so unprecedented in history that one wouldn't event think it could happen again much more on the same exact place. Talk about history repeating itself. My natural inclination to what some would call "geeky" things like history and politics made me pay close attention to the television as they air Joseph Estrada's Impeachment trial back in 2001. I watched the trial while peeps of my age was busy taking their afternoon nap. I clearly remember that just minut

Ang Batang si Mon-Mon

Minsan madarama mo kay bigat ng problema Minsan mahihirapan ka at masasabing “di ko na kaya” Tumingin ka lang sa langit Baka sakaling may masumpungan Di kaya ako’y tawagin Malalaman mong kahit kailan Hawak-kamay Di kita iiwan sa paglakbay Dito sa mundong walang katiyakan Hawak-kamay Di kita bibitawan sa paglalakbay Sa mundo ng kawalan Ang kantang ito ni Yeng Constantino ay isang inspirasyon para sa marami. Sa musika pa lang at lyrics siguradong mapapakanta ka na at marahil dahil sa mensahe nitong ramdam ng karamihan na may problema, hindi makakaila na isa ito sa pinakamadalas inaawit kapag gusto mong humugot ng inspirasyon. Wala na sigurong mas babagayan pa ng kantang ito, kung hindi ang batang si Mon-mon. Bigla akong nahiya sa aking sarili ng mapanuod ko si Mon-mon, isang bata na tila ipinagkaitan ng pagkakataon mabuhay ng normal. Mabuhay ng katulad ng karamihan at matamasa ang mga bagay na sa ordinaryong tao ay balewala. Hirap magsalita, hirap ngumiti pero nakakahanga na sa mata niy

ARE YOU AN EMO?

In a country who loves to celebrate life like the Philippines, it’s not a wonder why being an “EMO” is almost instantly being regarded as something bad. Well, I guess anything beyond conformity often ends in some kind of stereotype and of course, being an EMO is no exception. U ndoubtedly, the term EMO is starting to become more popular and many even argue that being an EMO in itself is already a new way of life; some even call it the EMO Culture. I agree to some extent given that you can easily identify anything related to being an EMO, the one sided bangs, dark eyelashes among girls or boys and even the pure black clothing—these and among all the other stereotypical description of an EMO symbolizes the culture in the same way Jeepneys and our Barong Tagalog represents the Filipino Culture. However, I’d like to think there is more to the EMO Culture than rather “different” fashion and musical inclination. What’s with being an EMO that sometimes, even if you don’t have a one sided bang