Eto ang aking blog response sa kalokohan nila Lord CM, KOSA, MARCO, Mulong at Dhianz.
Nabasa niyo na ke Lord CM ang kwento ng naiwang tsinelas ni Snow White sa pagmamadali nito pag-uwi bago mag hating-gabi. Nabasa niyo na rin kung paano naipaghiganti ni Marco ang makabagbag damdamin kinahinatnan ng kanyang tsinelas sa kamay ng malupit niyang lolo. Nakita na rin natin kung paano sinuntok ni KOsa ang kaklase dahil sa isang sapatos na walang hamak inapakan ang nananahimik niyang mga paa pero alam niyo na ba ang "Kasaysayan ng Nawawalang Tsinelas?"
Photo by: Z. Pavilo
Naglalaro noon si Pepe sa tabing ilog na mas kilala natin ngayon sa pangalang "The Great Canal" (Pasig River). sa gitna ng kasiyahan, basaan at kotongan sa tubig ay hindi niya namalayan na unti-unti na pa lang tumataas ang tubig. Dahil dito, hindi nagtagal at natangay na nang bumibilis na agos ng tubig sa ilog ang noon ay mga nanahimik na tsinelas ni Pepe. Kung hindi pa nagtatakbo umuwi si Marcelo dahil sa napagtripan siya ng barkadang "Progpagandista" nila Graciano, Juan at syempre ni Pepe, ay hindi pa sana mahihinto ang kanilang paglalaro. Napagdesisyonan na nilang umuwi dahil baka abutan sila ng nanay ni Marcelo sumbungero.
Eksena sa Pampang:
Pepe: Sa aking hinuha ay tila ba nawawala ang kapares ng isa kong sapin paa.
Graciano: SAPIN PAA? Haller? Tsinelas na lang noh. yuck ka talaga!J
Juan: Tsinelas ni Pepe wer na u? Uuwi na us!. (sa hindi kalayuan hinahanap ni Juan ang Tsinelas)
Pepe: Hindi na ba kayo nahiya sa inyong sarili? Ganyan na ba kayo magsalita? hindi niyo ba alam ang hindi magmahal ng sa sariling wika ay higit pa sa isang hayop at malansang fish?
Graciano: Whatever! Tara umuwi na tayo.
Juan: Pepe bakit mo tinapon ang tsinelas sa ilog? baka makita ka ng MMDA? Lagot ka kay BF
Pepe: Hindi ko na rin magagamit ang tsinelas, maigi pang itapon ko na rin to sa ilog. Malay mo may makapulot nung isa, siguradong hahanapin niya ang kaperas nito. Naway magamit niya ito.
Lingid sa kaalaman ni pepe, sa kabilang panig ng ilog nagsesenti si Andres at naghihimotok sa araw-araw niyang pagtitinda ng abanico habang nakayapak. Sa gitna ng pagsenti nito sa tabing ilog ay hindi sinasadyang natanaw niya ang tsinelas. Hindi niya napigilan sumigaw. "RAMBO!!!", dali-dali siyang tumalon sa ilog at kinuha ang nasabing tsinelas.
Andres: Eto ang pangarap kong tsinelas, lahat sila may rambo na. ako na lang wala. Salamat. Kanino kaya ito galing?
Binagligtad niya ang mga napulot na tsinelas sa pag-aakalang makikita niya ang pangalan ng dating may-ari nito. (Dapat talaga kasi may pangalan iyon kasi pare-pareho itsura ng rambo diba?)
Sa halip na isang pangalan ang nakita niya ay ang mga katagang....
http://noli-at-elfili.blogspot.com.
And the rest as they say is history..
(Public Apology: Ang Blog post na ito ay sadyang kathang isip lamang at ang pagkakapareho ng pangalan, pangyayari ay sadyang dala lang ng mahigpit na pangangailangan dahil sa sadyang mahirap gawan ng kwento ang tsinelas)
Mga kapwa blogistang walang magawa? Pwede na ba? lols!
Nabasa niyo na ke Lord CM ang kwento ng naiwang tsinelas ni Snow White sa pagmamadali nito pag-uwi bago mag hating-gabi. Nabasa niyo na rin kung paano naipaghiganti ni Marco ang makabagbag damdamin kinahinatnan ng kanyang tsinelas sa kamay ng malupit niyang lolo. Nakita na rin natin kung paano sinuntok ni KOsa ang kaklase dahil sa isang sapatos na walang hamak inapakan ang nananahimik niyang mga paa pero alam niyo na ba ang "Kasaysayan ng Nawawalang Tsinelas?"
Photo by: Z. Pavilo
Naglalaro noon si Pepe sa tabing ilog na mas kilala natin ngayon sa pangalang "The Great Canal" (Pasig River). sa gitna ng kasiyahan, basaan at kotongan sa tubig ay hindi niya namalayan na unti-unti na pa lang tumataas ang tubig. Dahil dito, hindi nagtagal at natangay na nang bumibilis na agos ng tubig sa ilog ang noon ay mga nanahimik na tsinelas ni Pepe. Kung hindi pa nagtatakbo umuwi si Marcelo dahil sa napagtripan siya ng barkadang "Progpagandista" nila Graciano, Juan at syempre ni Pepe, ay hindi pa sana mahihinto ang kanilang paglalaro. Napagdesisyonan na nilang umuwi dahil baka abutan sila ng nanay ni Marcelo sumbungero.
Eksena sa Pampang:
Pepe: Sa aking hinuha ay tila ba nawawala ang kapares ng isa kong sapin paa.
Graciano: SAPIN PAA? Haller? Tsinelas na lang noh. yuck ka talaga!J
Juan: Tsinelas ni Pepe wer na u? Uuwi na us!. (sa hindi kalayuan hinahanap ni Juan ang Tsinelas)
Pepe: Hindi na ba kayo nahiya sa inyong sarili? Ganyan na ba kayo magsalita? hindi niyo ba alam ang hindi magmahal ng sa sariling wika ay higit pa sa isang hayop at malansang fish?
Graciano: Whatever! Tara umuwi na tayo.
Juan: Pepe bakit mo tinapon ang tsinelas sa ilog? baka makita ka ng MMDA? Lagot ka kay BF
Pepe: Hindi ko na rin magagamit ang tsinelas, maigi pang itapon ko na rin to sa ilog. Malay mo may makapulot nung isa, siguradong hahanapin niya ang kaperas nito. Naway magamit niya ito.
Lingid sa kaalaman ni pepe, sa kabilang panig ng ilog nagsesenti si Andres at naghihimotok sa araw-araw niyang pagtitinda ng abanico habang nakayapak. Sa gitna ng pagsenti nito sa tabing ilog ay hindi sinasadyang natanaw niya ang tsinelas. Hindi niya napigilan sumigaw. "RAMBO!!!", dali-dali siyang tumalon sa ilog at kinuha ang nasabing tsinelas.
Andres: Eto ang pangarap kong tsinelas, lahat sila may rambo na. ako na lang wala. Salamat. Kanino kaya ito galing?
Binagligtad niya ang mga napulot na tsinelas sa pag-aakalang makikita niya ang pangalan ng dating may-ari nito. (Dapat talaga kasi may pangalan iyon kasi pare-pareho itsura ng rambo diba?)
Sa halip na isang pangalan ang nakita niya ay ang mga katagang....
http://noli-at-elfili.blogspot.com.
And the rest as they say is history..
(Public Apology: Ang Blog post na ito ay sadyang kathang isip lamang at ang pagkakapareho ng pangalan, pangyayari ay sadyang dala lang ng mahigpit na pangangailangan dahil sa sadyang mahirap gawan ng kwento ang tsinelas)
Mga kapwa blogistang walang magawa? Pwede na ba? lols!
atig! gawan ba ng kwentong kalokohan ang isa sa pinaka magandang tagpo ng buhay ni rizal? hehe
ReplyDeleteang ganda. nakakaaliw tlga. :p
Hehehe :D Ayos brod...ipasa mo na sa ibang blogero yan at ng makagawa rin sila ng kwentong gaya ng sayo
ReplyDeletelols
ReplyDeletemakabayan?
sige sige,
welcome to the group...
ang kwento ng tsinelas.
hahaha
ayan... ayan... umpisa na ang iba't iba kwento ng tsinelas... abangan na lang natin kung sino ang susunod na magkwento....
ReplyDeleteayos bro... hehehe
Ngekz...hahaha sabi ko na nga ba kayo ang unang ma-aatrak sa kahit anong post na my "TSINELAS" sa titulo. ahahaha sensya na ala ako maisip eh nagkataon nakakita ako ng ano, kaya naisip ko si pepe.
ReplyDeletegusto daw ba ng modern pepe... hehe.. nwei, nice one! ;-)
ReplyDeleteJuan: Pepe bakit mo tinapon ang tsinelas sa ilog? baka makita ka ng MMDA? Lagot ka kay BF
ReplyDeletebwahahahahaha! si BF ang kawal ni Padre Damasong Reypist! :D
ang kukulit nyo... tsinelas pala ah! :D
Hang khulet ng entry na 'to!
ReplyDeleteThis made my morning Marlon. Sulit ang pagpupuyat ko. Na-miss ko ang blog-hopping after few days of hibernation.
Sosyal si Ka Pepe... may account sa blogspot.com! Ha ha ha.
At talaga naman ang dialogue nila Graciano at Juan... bonggang-bongga din! Hehe.
Kailangang mabasa ko ngayon din ang iba pang mga alamat tungkol sa tsinelas...
Dumaan ang isa pang kyut!