Skip to main content

Blagging vs Blogging

Blagging-noun; a term that describes an original form of writing meant to embarrass oneself due to
lack of mental capacity to understand the difference between writing and merely typing random letters on a keyboard forming words and sentences that makes no sense to the majority; a comedic form of writing which is often a product of one-sided, imbalance, inexperienced and close-minded thoughts; an easy-ticket to instant stardom by means of pathetic--often stupid means.

-a term that everyone should thank Arvin for because he invented this type of "blogging or writing" with seemingly no effort at all.



Paunawa: Ang kuwento pong ito ay mula lang sa isang mapaglarong imahinasyon ng may akda. Katulad ng mga iba pa niyang naisulat. Hindi po niya intensyon na makasakit ng mambabasa.


Mukhang Pera
Ni: Arvin U. de la Peña

Dati akong OFW. Nagtrabaho ako sa Taiwan at sa Saudi. Sa Taiwan ay isa akong factory worker. Ang hirap ng trabaho ko doon pero kinaya ko dahil kailangan ng pera. Sa Saudi naman ay isa akong welder. Masyado ring mahigpit doon. Nakakatakot kapag mahuli ka ng motawa dahil mayroon kang ginawa na di maganda. Sa aking isip at sa mga naging kasamahan ko sa trabaho ay sinasabi talaga na pera ang hanap kung bakit gustong maging OFW. Pera talaga at wala ng iba.

Tandang-tanda ko pa ang sinabi ng kaibigan kong si Jayjay noong nasa Saudi pa ako. Ang mga OFW daw ay mukhang pera. Makakapal raw talaga ang mukha katulad ng sa dinasaur. Nang sabihin niya iyon sa akin ay tinanong ko siya. "bakit nasabi mo iyon pare". Ang naging sagot niya "tingnan mo na lang iyong mga tao na caregiver dito sa ibang bansa. Doon sa pilipinas ay halos mandiri sila sa paghugas ng puwet na may dumi/tae. Kahit mahal nila sa buhay ang kailangan punasan ay asiwa silang gawin iyon. Lalo na iyong sa mga lolo at lola nila. Minsan sa isang pamilya ay nagkakasagutan pa sila kung sino ang pupunas ng puwet ng isang miyembro ng pamilya na nakahiga na lang at halos wala ng silbi. Ang iba naman na pinagsisilbihan na lang ay pinagtitiyagaan na lang lalo na kapag bawat buwan ay may pensyon na dumadating doon sa tao na iyon. Siyempre bibigyan ng pera kapag inabot ng buwanang pensyon.

Sagot ko naman sa kanya ay tama ka pare. May punto ang sinasabi mo. Sabi niya naman sa akin "oo nga pare dahil iyon talaga ang totoo". Dungtong pa niya, "ang mga caregiver dito sa ibang bansa basta para sa pera ay gagawin talaga ang lahat magkapera lang para sakali ang iba ay ipadala sa kanilang pamilya sa ating bansa. Pinagsisilbihan nila ng mabuti ang mga matatanda. Kung doon sa pilipinas ay parang nandidiri sila na magsilbi ng matanda, dito sa ibang bansa ay excited sila dahil may katumbas na pera.

Oo nga ano?, iyon ang nasabi ko sa kanya. Dugtong pa niya "ang mga babae na caregiver dito sa ibang bansa noong nandoon pa sila sa pilipinas ang iba ay ayaw humawak o kaya sumubo ng ari ng kanilang boyfriend. Halos nandidiri ang iba. Magkapareho pa nga ang edad nila na magkasintahan o kaya ay di malayo ang agwat ng edad. Pero kapag narito na sila sa ibang bansa bilang caregiver ay kapag sinabi ng kanilang amo na imasturbate sila at bibigyan ng pera ay pumapayag. Ang iba pa nga nakikipag sex. Tingnan mo mayroon ng ganyan na sex scandal ng mga caregiver. Makita iyan pare sa mga porn site sa internet. Katulad ng mga nurse na kapag ang pasyente ay nahihirapan na patigasin ang kanyang ari ay hinahawakan ng nurse at minamasturbate para kapag tumigas na ay may ipasok sa butas ng ari dahil kailangan para siya magamot. Walang pag-aalinlangan na ginagawa nila iyan dahil sa pera. Tinanong ko siya, "paano mo naman nalaman na ginagawa iyon ng nurse". Ang sagot niya "eh ang auntie ko ay nurse at naikuwento niya iyon sa akin".

Sa madaling salita talaga pare sabi pa niya sa akin, "mukhang pera talaga ang mga OFW. Sila iyong mga tao na hindi kuntento sa kung ano mayroon sila doon sa pilipinas. Naghahanap ng karangyaan sa buhay. Hindi naman nila madadala ang yaman sakali na pumanaw man sila. Sa lahat ang pinakamasakit ay kung nagtratrabaho nag sa ibang bansa pero ang kanilang asawa ay may kalaguyo. Habang sila ay nagpapakahirap magtrabaho dito sa ibang bansa ay nagpapasarap naman ang kanilang asawa.

Sa sinabi niyang iyon sa akin ay sinagot ko rin siya. "Oo nga pare mayroon ngang ganun. Sila iyong mga OFW na hindi naging tapat sa kanilang asawa. Pero tama rin lang naman ganun ang gawin ng kanilang asawa dahil dito sa ibang bansa naman ang mga OFW lalo na kapag lalaki ay nakikipagrelasyon sa iba para lang makaraos sa pangungulili sa asawa. Doon ay sumang-ayon din siya sa sinabi ko. Sagot niya, "oo nga pare tama ka dahil tayo nga na may asawa na pero nakikipagrelasyon pa dito. Halakhakan kaming dalawa dahil pareho kaming may karelasyon. Mukha nga tayong mga pera pare. Halakhakan uli kami.

Ang ikinabigla ko ay ng sabihin niya na "alam mo pare natatawa ako kapag ang ibang politiko doon sa ating bansa sa pilipinas ay masyadong nagrereact kapag nalaman o nakita sa TV na ang OFW ay nilalait ng kanilang amo. Sinabihan ng di maganda na sa tingin nila ay insulto sa mga OFW. Eh pare tama lang naman na gawin iyon ng kanilang amo dahil may suweldo naman sila. Paano na lang kung mali-mali o mayroon di magandang ginagawa ang katulong. Pababayaan na lamang ba? Dapat talaga na kunsintihin.Para sa akin ay ayos lang iyan. Eh sa pilipinas ang mga politiko na iyan baka nga inaapi rin nila ang kanilang katulong o kaya sinasabihan ng di maganda. Alam mo naman karamihan sa mga politiko sa ating bansa ay mainit ang ulo. Nagpapapogi points lang talaga para sila ay maalala ng mga botante kapag halalan na. Iyon ang para sa akin ay dahilan bakit gumaganun sila. Para rin mapag-usapan. Kung ayaw nilang laitin eh di huwag silang magtrabo bilang katulong.

Sang-ayon ako sa sinabi mong iyan pare, matulog na tayo. Iyon ang nasabi ko sa kanya. Gabi kasi ng mag-usap kami. At sa pagtulog ko sinabi ko na pagkatapos ng kontrata ko ay uuwi na ako at di na uli mag aapply para sa ibang bansa. Mas gugustuhin ko na kapiling ang aking asawa at mga anak kaysa malayo ako sa kanila pero nangungulila. Kaya rin naman namin mabuhay kahit doon lang sa pilipinas magtrabaho. Maging kuntento na lang sa kung ano ang buhay doon. Sabi pa niya may pera naman sa ating bansa. Bakit naghahanap pa sa ibang bansa. Mukha talagang pera ang mga tao na gustong maging OFW. Sagot ko naman sa ay "tama ka pare sa sinabi mo. Nagnanais talaga na makapangibang bansa dahil sa pera. Pera lang talaga ang dahilan. May mga pinay pa nga na nakikipag chat sa mga taga ibang bansa. Para kapag maging asawa na ay may pera na. Kahit pa masyadong matanda sa kanila ay pinapatulan na rin para lang magkapera". Tayo nga pare mga mukhang pera din. Tawa uli kaming dalawa.

Nang matapos ang kontrata ko at uuwi na ay inihatid pa ako ni Jayjay sa airport. Sinabi niya sa akin na pagkatapos rin ng kontrata niya ay uuwi na rin siya at di na mangibang bansa. Doon na lang siya maninirahan at magtrabaho kasama ang kanyang pamilya. Sinabi pa niya na pagbalik niya ay umaasa siya na muli kaming magkikita." Walang problema pare, magkita tayo pag-uwi mo", iyon ang sabi ko sa kanya.

Habang sakay na ako ng eroplano pauwi ay napansin ko na ang ibang mga pasahero ay masaya at ang iba naman ay malungkot. Siguro ay masaya dahil may pera na mula sa pinaghirapan at makakapiling na uli ang kanilang mahal sa buhay. Siguro ay malungkot dahil uuwi na wala masyadong pera at naging baon pa sa utang ang kanyang pamilya dahil sa kanyang pag-alis papuntang ibang bansa. Ang iba kasi ay may sinasangla na property nila o kaya ay nangungutang para makaalis ng ibang bansa sa pag-aakala na maaahon sa kahirapan ang pamilya pero nagkamali dahil lalo pang naghirap dahil umuwi agad dahil hindi nagustuhan ang ugali ng kanilang amo. Suwertihan lang talaga ang pagiging isang OFW, kahit pa sinabi ni Jayjay na mukhang pera ang mga OFW. Kayod marino magkaroon lang ng pera.

Sa pag-uwi ko na sa amin ay sinalubong ako ng aking asawa at anak na limang taong gulang. Sabay kaming kumain ng paborito kong ulam na kalderita na baka at nilagang manok na mayroon pang isang napakalamig na coke. Sa refrigerator naman ay may mga san miguel beer na malamig talaga. Habang kumakain ay sinabi ko na dito na lang ako sa pilipinas maghahanap ng trabaho.

Sa ngayon ay isa akong office staff sa opisina ng gobernador sa aming lugar. At minsan naiisip ko talagang totoo ang naging kuwentuhan namin ni Jayjay. Dahil kahit napakahirap na trabaho ay kinakaya ng mga OFW para lang magkaroon ng pera. Mukhang pera talaga. Katulad ko minsan na naging mukhang pera dahil naging OFW. Pero ngayon ay hindi na. Ayoko ng maging kasali sa mga magsasabi katulad ni Jayjay o kahit ako noong nasa Saudi pa na ang OFW ay mukhang pera.

Hinihintay ko ang pag-uwi ni Jayjay para kami ay mag-inuman. Hinihintay ko ang pagsasabihan namin ng Tagay Na!


I am an average, reasonable person. I named my blog "Perspektib" for I believe that when it comes to opinions there is no such thing as right or wrong--only that their different. A person thoughts, ideas and perspective is influenced by various things ranging from their educational background, cultural aspects, personal values and religious beliefs which I personally think is an awesome thing because that brings about diversity--differences that makes us who we are. I have been quiet for awhile, I haven't been updating my blog but I'd always make it a point that I visit a blog or two a day to catch up on things and unfortunately because of that I can also hear about bad things happening in the blogosphere. I'd often keep myself out of trouble if I can avoid it but I know that I can't be at peace with myself if I remain silent either. I just had to do this post not for anybody else but for myself. I was once an "Ex-pat" who was able to experience first hand what kind of life our Kababayans abroad are going through. I have once attempted to write and share that experience before but I wasn't able to because I am incapable of describing it in words.

I am to look at Arvin and analyze his personality based on what he wrote then I can't help but wonder what kind of life he's had. Was he only exposed to a one-sided superficial aspect of things?

I am a self-proclaimed writer myself and though I haven't written to "Bagong Sibol" on Pilipino Star Ngayon" and have one of my works published on that so called medium for "talented writers", I can very well distinguish good writing from not. If achievements are of any importance on this subject then let me tell you beforehand not to go that way or you will further make a fool of yourself. Well, I guess even non-writers can figure that out by themselves. One doesn't need to be an expert in understanding a writers/blogger purpose upon reading an article.

Mapaglarong Imahinasyon? Is that what you call it? This is plain and simple. What you wrote is insulting disregarding the fact that most if not all of the examples you have provided are facts and are indeed happening in real-life. It is insulting to all OFW's, their families and to all Filipinos. Are you that dumb not to realize that what you wrote is bound to hurt a lot of people? If you never intended to hurt other people then you never would have pushed that publish button. The title in itself is insulting already "Mukhang Pera?" Tell us, did you really not mean to hurt anybody?

I work in a call center though it's not really what I want to do in life if we are going to talk about career plans, I get by everyday providing customer service to foreigners who sometimes looks down on us, insults us in every manner possible but we still smile and gladly answers their call whenever we hear that beep from our ears. Why don't we say anything back? Why don't we tell them they are the dumb asses for not knowing how to text message or even turn their phones on? Is it because of the considerably higher salary we get? Is that why I don't answer back? YES, that's true I get paid for being silent and patient with customer's who swears at you like there is no tomorrow. Does that make me "Mukhang Pera" for allowing myself to be treated that way? I SAY NO. I get paid not to be cussed at but to provide help and do "customer service". I don't let them cuss at me like crazy because it's true, I simply understand they are frustrated, Isn't that the very reason why they are calling us? to get help and to solve their problems? I don't stay at work because I love getting all the customer's frustration, I stay because I love to hear them say Thank YOU after fixing the problem they were so mad about. That's my JOB and people get paid for doing their jobs regardless what that is. Is it right to say an OFW nurse is "mukhang pera" because they wipe somebody else' asses? It's their job as a nurse, every nurse does that not just "Filipino Nurse or Caregiver". Mahirap ba intindihin ang ibig sabihin ng caregiver?

Well, I guess it hard to understand when you don't have a job yourself.

I could go on trying to explain to the writer of that article the true meaning of what he wrote but I think it's futile considering he may have written all this on purpose. I don't know you Arvin and it's totally unfair for me to judge you as a person but what you have shown so far in the blogosphere is more than enough indication of an unstable, unreasonable and an irresponsible person.

If you would insist on being a writer then be at least one. You see, typing and writing are two totally different things.

Also, let me take this opportunity to thank Ka-Blogs for these awards: I was supposed to write a Thank you post but this thing came up so nawala na ako sa mood. Salamat talaga kahit hindi akon nakatulong as much as I hope I could. Pansin niyo naman busy si Mr. Perspektib. I'd post this to may sidebar along with all the other awards kapag may time ako mag-renovate ng blog.




Comments

  1. Whew!!!Sumakit mata ko ah, nosebleed pa lolzz

    Di na maiiwasan yang mga ganyan pre, intindihin na lang natin, tayong mas may malawak na pag iisip :)

    ReplyDelete
  2. Haha, nice Post reaction here Marlon. Kababalik mo lang nahigh blood ka rin. hehehe. Pero I think its over, I hope he will say sorry, that's all and we can move on and forget all this things.

    ReplyDelete
  3. Ay!!!Congrats nga pala!!!Unang pag uusap pa lang tungkol sa mga categories, etong pahina mo na agad naisip ko sa "GREAT LAYOUT", you deserve it parekoy...

    Congrats muli :)

    ReplyDelete
  4. Lord Cm, salamat. Behave pa nga ako at ayoko na sana bumaba sa ganoong level. Parang away bata na ewan. lols. Matatapos din to, maigi nang nakapag-voice out man lang ng stake ko sa issue.

    Mr. Thoughtskoto, sana nga tapos na agad to. Ayoko rin naman umabot to sa shoutbox war. Parang timang kasi kapag ganun. lols

    ReplyDelete
  5. mr.P nosebleed naman ako dun!
    nahirapan akong basahin ang bawat linya! lolz!!

    relax ka lang ha...ang puso...jejejeje
    welcome back pala! :)
    at congrats sa award na natanggap mo from Kablogs.
    wala bang pa-berger o kahit pa-coke nalang jan? hihihihi...

    basta ang masasabi ko...
    Mabuhay ang mga OFW! :)
    at sana matahimik na yang si arvin para tahimik na rin ang blogosphere.
    yun lang :)

    ReplyDelete
  6. internal hemorrage ung utak ko..
    syettttsssss! hihihi
    pero bago ang lahat..
    WELKAM BAK! hihihihi
    tulad ng ulit-ulit kong sinasabi, responsible writing... yun lang naman yun eh...

    ReplyDelete
  7. congrats kuya! welcome back na din :) hayaan n lng natin ang mga taong mababaw. echos! hahaha =)) hinay hinay lng kuya! chill! lols :))

    nosebleed (n.n)

    ReplyDelete
  8. congrats sa awards... you deserve those...

    and Welcome Back po ulit.

    mali ata ang timing ng pagbalik mo. gyera ang naabutan mo.. pero sana naman maging peaceful na ang atmosphere... sana natuto na ang dapat matuto. sa dami ng lectures na para sa kanya sa blogosphere para maging responsible at sensible blogger sana lang nag-take down sya ng notes...

    ReplyDelete
  9. NICE! ayoko mag react dyan e, pero nakakainis na yang blagger na yan. haha.

    niwei, congrats sa mga awards! :)

    ReplyDelete
  10. First of, CONGRATZ!!! pa-pizza ka naman! hehe
    Most romising blog ei, naks nman MArlon! You deserve it!...

    As for your post, ugh, yoko mag-react. Bka magka-wrinkles ako, kbata ko pa. ahaha!

    Yoko na pumatol sa mga ganyan, galing na ko an eh..I am a nurse and reacting to the post will be nonsense.

    You reacted professionally.. Nice one!

    ReplyDelete
  11. So much has been said..so much has to be considered..

    Kababalik mo lang bro at parang 200/100 and BP mo. Take it easy..Everything will have its end..

    God bless..

    ReplyDelete
  12. basta ako parekoy eh nakikiisa sa mga sinabi mo at ang mga ggusto ko namang sabihin eh nasabi ko na sa blog ko. kaya apiiiir nalang tayo.. wahahaha

    ReplyDelete
  13. congrats pala sa mga bagong award parekoy... hindi ko agad napansin... natabunan kase sa pressure ng dugo mo..lols

    cool lang tayo.

    ReplyDelete
  14. Jee, ayaw mo nun may added excitement sa blogosphere? hehehe joke. Well, this post was never meant to downgrade him. It's only to express my opinions and/or frustrations with the article and not to him as a person/blogger.

    Yanah, tama-tama responsible writing it's a given thing lalo't published ang mga blogs naten sa net.

    Okray P, akala ko ba ayaw mo mag-react tapos biglang nakakainis? lols..hehehe

    Kox, nakita kita sa site niya ah? hehehe pati pala siya ay na-capture mo. lols. hehehe salamat. uu cool naman ang head ko. mukha lang hindi.

    AZEL, yup medyo wrong timing nga, but still it's good to be back naman as always. at tsalamat po. hehehe salamat po.

    Dylan, Hi! D, musta naman ang sosyal na U.K? hehehe ang ganda siguro ng mga accent nila diyan. mga harry potter sila lahat. lols, salamat naman po sa iyong comment at true, i know a lot of nurses and nurses to be so i feel for you guys. Kung alam lang niya how difficult iyong pinagdaanan niyo to get there then maybe he would have thought about writing it.

    Ruel, Hi! i believe it's your first time here. don't worry bro, i'm naturally not like this. and I do hope it will end soon.

    Kosa, ahaha tama. Cool lang tayo. lols. nabasa ko nga entry mo, well pahapyaw at least at salamat sa pag-forward ng entry. lols

    ReplyDelete
  15. marlon!!! mustah?.. congratz den most promising blog ka palah.. nice! sayah...teka.. yang sulat ni arvinz.. sori i'm lazy to read it.. la kwentz naman eh... so yeah... actually mas gusto koh pang makipagkuwentuhan na lang sau nang naruto keysa basahin entry nyah.. sensya naman... so yeah.. ingatz lagi.. Godbless! -di

    ReplyDelete
  16. bumisita at sumakit ang mata...ahahaha.

    salamat sa text ah:D

    ReplyDelete
  17. ay uu nga pala congrats congrats sa KaBlogs award!

    ReplyDelete
  18. NIce kuya! Ang galing mo po! You got a point! And that point is clear!

    Thanks! pavisit din po ng blog ko! justbloged.wordpress.com

    hoping im not a BLAGger...

    ReplyDelete
  19. Blagging means that you have to write any thing from your mind on the paper.Blogging means that you are making article on the website and you are publishing that on the Internet and people can see and also make suggetion in that.

    任天堂DSi R4

    ReplyDelete
  20. well blagging is bad xD blogging is good. sharing information |Playgroup Singapore

    ReplyDelete
  21. Amazing blog and very interesting stuff you got here! I definitely learned a lot from reading through some of your earlier posts as well and decided to drop a comment on this one!

    ReplyDelete
  22. I am extremely impressed along with your writing abilities, Thanks for this great share.

    ReplyDelete

Post a Comment

WhAt Do YOu Say?

Popular posts from this blog

I STUMBLED UPON

Halos alas-tres na ng umagA ng makita ko ito habang naglilikot sa internet. Pinaglalaruan ko kasi iyong stumble upon at sa pamamasyal, maliban sa mga photoshop related things. Eto nakita, ultimate wala lang ang mga ito pero some of it are really interesting. Here you go. A rat can last longer without water than a camel. Your stomach has to produce a new layer of mucus every two weeks or it will digest itself. The dot over the letter "i" is called a tittle. A raisin dropped in a glass of fresh champagne will bounce up and down continuously from the bottom of the glass to the top. A female ferret will die if it goes into heat and cannot find a mate. I know some people like that! A duck's quack doesn't echo. No one knows why. A 2 X 4 is really 1-1/2 by 3-1/2. During the chariot scene in "Ben Hur," a small red car can be seen in the distance. On average, 12 newborns will be given to the wrong parents daily! That explains it! Donald Duck comics were banned from F

MIDNIGHT DJ-What are you most afraid of?

Ano ang una mong naiisip kapag umuulan kahit mataas ang sikat ng araw? Nagpapasintabi ka ba mga engkanto tuwing mapupunta ka sa kagubatan? Ano ang agad pumapasok sa iyong isipan kapag nabanggit ang Balete Drive? Kilala mo rin ba ang anak ni Janice? One of the many interesting things about the Philippine Culture is the fact that the wide majority of the population believes in the supernatural be it local myths, scary creatures,ghost stories or even things as basic as the "pamahiins". Some may even argue that this is a bit odd considering that we are a predominantly catholic nation where creatures like that don't exists in our Bible, but on a deeper thought, is that really a contradiction? I notice that much of the urban legends I grew up with actually is connected to our faith in one way or the other. One good example is the story about the "Tiyanaks", you know...usually unborn and victims of abortion, these babies turns into monster to seek revenge and kill peo

You're The 1, Goldilocks!

"One day in your life, you'll remember a place...someone touching your face, you'll come back and look around" -One Day in Your Life Michael Jackson I guess glancing through old photos on a rainy afternoon with that song playing on the background is all took for me to act on this impulse to write this post. After all, I've been feeling a bit sentimental these past few days perhaps because I know that "one day" in my life is once again drawing near. I have nothing but great memories of my childhood and if there is one person whom I know I should be thanking right now--it's my mom. I am the "bunso" in the family and was often the object of jealousy from my "Ate" and "Kuya" because I was a "Mama's Boy". I guess it can't be helped given that I was different, maybe she felt that I needed the attention more than my older siblings who were 7 and 9 years old already when I was born. Also, I think the fact that